Een reeks van tien

Als tiener spaarde ik mijn zakgeld op om boeken van Jules Verne te kunnen kopen. De boeken uit de reeks die toen uit was hadden een harde blauwe cover en op de rug stonden goudkleurige letters en de afbeelding van een olifant. Als kind van een jaar of zeven zaagde ik mijn ouders de oren van het hoofd om een olifant als huisdier aan te schaffen. Het werd uiteindelijk een teckel, Dax genoemd. Het sparen voor die prachtige verhalen ging mij vaak niet vlug genoeg uit schrik dat ik niet alle exemplaren zou kunnen bemachtigen.

Mijn liefde voor reeksen was toen geboren. Tijdens de jaren die volgden kwamen onder andere Agatha Christie, Emile Zola, Dostojevski naast De reis rond de wereld en andere fantastische verhalen te staan. Ook alle delen van de Harry Pottersaga pronken nu in mijn bibliotheek. Vorig jaar viel mijn oog op de boeken van Patrick Modiano. Ze hadden allemaal hetzelfde formaat en dezelfde rug. Ik liep de boekhandel uit met negen boeken, al mijn geschenkbonnen in een keer verzilverd.

Nu ik zelf auteur ben mag mijn eigen reeks tussen al die andere niet ontbreken. Sommigen onder jullie zal het al opgevallen zijn: de witte band met N° 1 op de cover van Brief van Leonie. N° 2, ik ga voor een reeks van tien, is in de maak en komt er eind dit jaar nog. Lange verhalen, korte novelles, dik of dun, er is al een idee voor een derde uitgave. De reis is nog niet volledig uitgestippeld en zal afhangen van het moment, de fantasie en inspiratie. Maar een ding is al zeker, dat is mijn hoop dat ik die reis samen met jullie mag maken.