Overal in het land houden bedrijven, politieke of non-politieke organisaties hun nieuwjaarsreceptie. Voor mij ging het jaar van start met een fikse werkweek. Enkele stevige repetities voor de regie die momenteel loopt, een coaching zwaardvechten, foto-shoot met persconferentie voor Historisch Veurne en opnames als acteur voor de nieuwe langspeelfilm van Oscar Spierenburg.
Voor mij geen nieuwjaarsreceptie met speeches over het voorbije jaar of bekendmakingen van fijn uitgelijnde plannen voor het komende. Mijn ritueel is kleiner, intiemer. Altijd houd ik de omslagen bij van de kerstkaarten die ik ontvang. En ergens in januari stop ik iedere kaart weer in de bijhorende enveloppe. Een tweede keer geniet ik dan van de wensen maar overloop ook in mijn hoofd de voorbije feestdagen. Daarna bind ik de stapel samen met een of ander lint en broed mijn toekomstplannen uit.
Mijn grootste goal voor dit jaar is het uitwerken en schrijven van een nieuwe theatermonoloog waarvan de première, als alles goed verloopt, ergens in 2020 zal plaatsvinden. Helaas moet ik jullie nog wat op jullie honger laten zitten wat betreft de inhoud. Maar het idee is er, de boeken voor research zijn besteld en een werkschema ligt voor me.
spannend…